Werk aan de winkel

Vorige werk heeft Erik te horen gekregen dat het stoffeerbedrijf hem graag wil inhuren als woningstoffeerder. Het gaat hier echter wel iets anders dan we gewend zijn want de onderhandelingen over zijn voorwaarden en salaris vonden 'gewoon' op straat plaats. Maar goed, zo'n 20 minuten later waren de belangrijkste dingen doorgesproken en had Erik ruim 10% loonsverhoging gekregen. Met een goed gevoel gingen we het weekend in, toch moest ons enthousiasme plaatsmaken voor enige terughoudendheid want het voorstel was dat Erik aan de slag zou gaan als subcontractor, te vergelijken met het werken als zzp'er in Nederland. Enig onderzoek op internet riep echter nog meer vragen op dus we hebben wat contacten geraadpleegd met gevolg dat we vanmorgen al een gesprek hadden met een aardige Canadees die ons van veel informatie en advies kon voorzien. Hij helpt oa startende ondernemers bij het opstellen van een businessplan en geeft verschillende cursussen. Het is mooi te ervaren hoe snel je hier via via met allerlei mensen in contact komt die je een eindje op weg willen helpen. 

Erik heeft na dit gesprek besloten om als contractor aan de slag te gaan en zich in te schrijven als eigen ondernemer. Een aantal zaken moeten hiervoor worden geregeld, zoals een 'bedrijfsnaam', registratie en het aanvragen van een GST nummer om belasting af te dragen. 

Na dit gesprek zijn we naar Tim Hortons gereden voor een bakje koffie. Daar werden we aangesproken door een aantal mannen aan een tafeltje. Ze dachten dat we Russische toeristen waren en we raakten met elkaar aan de praat. Eén van hen had een T-shirt aan met daarop een logo dat ons bekend voorkwam, namelijk van een organisatie die begeleiding biedt aan gehandicapten. Meteen de kans gegrepen en gevraagd of ze werkzaam waren bij een organisatie voor mensen met een handicap en dat bleek inderdaad het geval. Uitgelegd dat we net zijn geëmigreerd en dat Annemarie op zoek is naar soortgelijk werk werk en jarenlange werkervaring heeft. Ze reageerden erg enthousiast en gaven aan dat er vooral in de zomer vaak wel werk is, in eerste instantie wellicht geen vaste uren maar wel een manier om binnen te komen. Ik kreeg een kaartje met een naam en telefoonnummer en het advies om contact op te nemen. We namen afscheid met een 'tot ziens, wellicht de volgende keer samen aan de koffie'. 

's Middags meteen gebeld en ik kreeg het advies om mijn resumé op te sturen en dat heb ik gedaan, nu is het dus afwachten. Spannend! 

Gisteren heb ik ook een resumé opgestuurd naar een organisatie die begeleiding biedt aan mensen met niet aangeboren hersenletsel. Ook al gaven ze aan op dit moment niemand te zoeken, je weet maar nooit waar het toe kan leiden. 

Vandaag was het erg mooi weer en zijn we naar Dilworth Mountain gereden vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over Kelowna. Het leuke is dat je bovenop de berg een rondwandeling(etje) kunt maken waardoor je bijna 270 graden uitzicht over Kelowna hebt. Daarna heerlijk op een bankje genoten van het uitzicht en de zon.